عوامل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر توسعه صنوبرکاری در استان گیلان (مطالعه موردی: شهرستان صومعه سرا)

در تحقیق حاضر عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر توسعه زراعت چوب صنوبر در شهرستان صومعه سرا بررسی شده است. اجرای تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری را 200 خانوار از صنوبرکاران در سال 1389- 1388 در شهرستان صومعه سرا با حداقل سطح زیر کشت 3 هکتار تشکیل می داد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده و برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره خطی در مدل بدست آمده نشان داد که اولین سال کشت صنوبر، مدت زمان (ساعت) شرکت در کلاس های آموزشی، مقدار استفاده از تسهیلات دولتی و اولین سطح زیر کشت صنوبر در مجموع 17/5 درصد واریانس توسعه زراعت چوب صنوبر را تبیین می کنند.